آغاز جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر
عزیزخانی:
کیارستمی به من آموخت خودم باشم
چراغ تصویر سال در دوازدهمین سال برگزاری عصر جمعه‌ی اولین روز از آخرین ماه سال 1393 در خانه هنرمندان روشن شد.
به گزارش دبیرخانه تصویر سال، عصر بارانی و سرد جمعه، خانه هنرمندان گرمای متفاوتی داشت. همه‌ی فضاهای نمایشگاهی خانه را عکس و پوستر و کاریکاتور و هنرمندان و اهالی فرهنگ پر کرده بودند.
امسال گالری‌های بهار را عکس‌های نگاهی دیگر بخش آزاد و گالری تابستان را عکس‌های خبری دو بخش آزاد و جوان و نیز نگاهی دیگر بخش جوان دربر گرفته است.
دو گالری پاییز و زمستان هم به عکس‌های هنر و هنرمندان و مستند اجتماعی اختصاص داده شده است. عکس‌های ورزشی هم در گالری میرمیران به نمایش درآمده؛ اما گالری نامی مخصوص نمایش مالتی مدیای تصاویر منتخب عکس، پوستر و کاریکاتور دوازدهمین جشن تصویر سال است. به رسم هرساله هم پوستر و کاریکاتورها در گالری ممیز روی دیوارند.
شماره جدید تصویر سال در خانه هنرمندان ایران عرضه شده و در اختیار علاقمندان تصویر قرار می‌گیرد. توزیع این نشریه از هفته آینده در تهران و شهرستان‌ها آغاز می‌شود.
در نخشتین روز از جشنواره فیلم تصویر فیلم «روز مبادا» نخستین فیلم بلند فائزه عزیزخانی به نمایش درآمد؛ او در این فیلم داستان خانوادهاش را با دوربین دنبال کرده است. بعد از نمایش فیلم فائزه عزیزخانی، به همراه عوامل فیلم در نشست حاضر شدند و درباره آن حرف زدند. این فیلم برنده‌ی جایزه بهترین فیلم در بخش هنرو تجربه‌ی 93 سی و سومین جشنواره فیلم فجر است که در دو سئانس 16 و 19 در تالار ناصری و شهناز به نمایش درآمد.
در این نشست که اجرای آن را سیف‌اله صمدیان دبیر جشن تصویرسال بر عهده داشت، درباره نحوه شکل گیری این کار از فائزه عزیزخانی پرسید که او در پاسخ گفت: «مدتی است در سینما کار میکنم از کلاس رفتن و پشت صحنه رفتن و فیلم ساختن همه مقدمهای برای آشنایی با سینما بود تا اینکه به کلاس عباس کیارستمی رفتم و فهمیدم که سینما چیست و چطور میتوان با آن کار کرد.»
عباس کیارستمی مشاور کارگردان این کار نیز به تماشای فیلم شاگردش آمده بود، که عزیزخانی وقتی به تعریف کردن از استادش رسید، گفت که در حضور کیارستمی حرف زدن سخت است. بزرگترین کار آقای کیارستمی این بود که به من کمک کرد که به سلیقه خود اعتماد کنم و خودم باشم. کیارستمی بعد از شنیدن این جمله‌ها با تشویق حاضران رو برو شد و سالن را ترک کرد.
عزیزخانی گفت: «بعد از ورک شاپ، آقای کیارستمی فیلمنامه مرا خواند و با واکنشهایی که داشت باعث شد که در کارم جدی شوم. او گفت که برو بساز. من گفتم تهیه کننده ندارم. گفت برو در این و آن را بزن. من هم سراغ خانم اسکندرفر رفتم؛ او هم در را باز کرد. البته خانم اسکندرفر بسیار سخت‌گیر است.»
نگار اسکندرفر- تهیه کننده و مدیر موسسه کارنامه - نیز گفت: «خوشحالم که این فیلم در جمعی دیده می‌شود که به دلیل بازگشایی تصویر سال است. اصولا کار کارنامه آموزش سینما، تئاتر، عکاسی و پژوهش است و در ادامه کار آموزشی فکر کردم که کار فائزه را حمایت کنم.»
او گفت که فیلم‌های کوتاه این فیلمساز در کارگاه فیلمسازی هم خوب بود و او به این خاطر، تهیه کنندگی این اثر را پذیرفته است.
اسکندرفر همچنین گفت: «این فیلم در فضای رئالی می‌گذشت که درگذشت آقای عزیزخانی کل کار را به سورئال تبدیل کرد. فکر میکنم که روح آقای عزیزخانی الان خوشحال است و آینده درخشانی در انتظار دخترش است.»
شیرین آقارضا کاشی، مادر کارگردان و بازیگر این فیلم نیز گفت که کارش طبق روال گوش به زنگ دخترش بوده است. او ادامه داد: «من کار خاصی نکردم و آنچه آرزویش را داشتم تحقق یافت. فائزه سال‌ها است که رشته سینما را دنبال میکند و امیدوارم که بیشتر موفق شود.»
سیف‌اله صمدیان درباره فیلمبرداری این کار و اینکه در طول فیلم به نظر میرسد که کارگردان در طول کار خودش فیلم می‌گیرد از مجید گرجیان درباره این موضوع پرسید و این فیلم‌بردار پاسخ داد: «فیلم فائزه عزیزخانی ششمین یا هفتمین فیلم سینمایی است که فیلمبرداری کرده‌ام. این فیلم بزرگترین شانس من بود و این طور بود که من به عنوان فیلم‌بردار دیده نشوم و خانواده مرا بپذیرند و فضای دوستانه بینمان شکل گرفت.»
نظام الدین کیایی - صدابردار - نیز در سالن حضور داشت که در ابتدا با تبریک به سینمای ایران به خاطر داشتن چنین فیلمی گفت که چه فیلمبرداری، بازیگری و از همه مهمتر صدا بسیار درست بود.
او درباره صدای این فیلم متذکر شد: «چیزی که حس کردم این بود که فیلم از نظر صدا درست بود. در موقعیتی که سینما به جای صدا گذاری سر و صدا گذاری می‌شود، دیدیم که در فیلم «روز مبادا» از بازیگران خواسته نشده بود که فریاد بزنند؛ ولی ما حس بازیگران را فهمیدیم و صدا بسیار در خدمت فیلم و بسیار تحسین برانگیز بود.»
کیایی یادآور شد: «همه این نکات به خانم کارگردان باز میگردد. این هارمونی ناشی از نگاه کارگردان است که توانسته فیلمی بسازد که باعث شد همه فکر کنیم که جزیی از آن خانواده هستیم.»
او گفت: «صدابردار فیلم، تجربه زیادی نداشته، کارگردان هم البته تجربه نداشت، اما فیلمی ساخته که در جشنواره فجر سی و سوم یک سرو گردن بالاتر قرار دارد و همه این‌ها را باید از دید کارگردان دید. ما با یک سینمای هالیوودی مواجه نیستیم، بلکه فیلمی دیدیم که نگاه این دختر است. اگر تاثیر مشاوری مثل کیارستمی و تهیه‌کننده‌‌ای چون کارنامه را هفتاد درصد در نظر بگیریم و سهم کارگردان 30درصد باشد، باید بگویم این فیلم با همان 30 درصد ساخته شده است.»
فائزه عزیزخانی در پاسخ به پرسش یکی از حاضران - فریبا اباذری - درباره فیلمنامه این کار و تغییر آن با مرگ پدر کارگردان توضیح داد: «سناریوی اولم همین بود با پایان متفاوتی. در سناریو اول قرار بود که مادر بمیرد اما از این اتفاقی که در روند داستان افتاد قصه را وام گرفتم. در هر صورت پایان قصه انتخابی بود که باید میکردم، میتوانست با مرگ مادر تمام شود اما برعکس شد.»
جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر تا بیستم اسفندماه جاری در خانه هنرمندان ایران ادامه دارد.
امسال جشنواره فیلم تصویر علاوه بر نمایش یک‌صدوچهارده فیلم در بخش آزاد و بخش مسابقه جوانان زیر 25 سال، بخش دیگری نیز با عنوان جشنواره جشنواره‌ها دارد که یازده فیلم منتخب سینمای هنر تجربه‌ی 93 در سی و سومین جشنواره فیلم فجر و نیز فیلم‌های برنده‌ی جشنواره سینما حقیقت، فیلم کوتاه تهران و جشن خانه سینما را به نمایش می‌گذارد. فیلم‌های جشنواره جشنواره‌ها هر روز از ساعت 16 در تالار ناصری اکران می‌شوند و تالار شهناز به فیلم‌های منتخب بخش آزاد و جوان دوازدهمین جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر اختصاص دارد.
عکس‌ها از میلاد مختاری