صمدیان: فخرالدینی واکسن ضد حسادت است
فخرالدینی: صمدیان اژدهاست
.jpeg)
به‌پاس هفت دهه خلاقیت تصویری، درستایش تصویر فخرالدین فخرالدینی در آستانه نود سالگی این هنرمند ماندگار برگزار شد.
به گزارش دبیرخانه تصویر سال، شامگاه جمعه ١٣ اسفندماه١۴٠٠ دقایقی بعد از ساعت ١٩ در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران، همزمان با نوزدهمین جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر، مراسمی تماما مخصوص برای مردی برگزار شد که هفتاد سال است تصویر مهم‌ترین و موثرترین هنرمندان، دانشمندان و بزگانی از ایران را با پرتره‌های فخرالدین فخرالدینی دیده و شناخته شده است.
فخرالدینی واکسن ضد حسادت در عرصه‌ی فرهنگ و هنر ایران است
سیف‌اله صمدیان دبیر جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر، پس از نمایش مالتی مدیای ساخته شده از کتاب نخست فخرالدینی از چهره‌های ایران عنوان کرد، تصاویری که پخش شد شکوه و عظمت و بزرگی این شب را از پیش اعلام کرد.
او فخرالدینی را مردی بسیار استثنایی از جهات مختلف، هم از بعد اخلاق، هم فرهنگ و هنر و خیلی چیزهای دیگر خواند و گفت: شاخص‌ترین ویژگی او از نظر من اینست که فخرالدینی واکسن ضد حسادت در عرصه‌ی فرهنگ و هنر ایران است؛ جایی که این بیماری هولناک بیداد می‌کند.
به تعبیر دبیر جشن تصویر سال، بودن کسانی مثل فخرالدین فخرالدینی این نوید را می‌دهد که می‌شود زیاد ناامید نبود. می‌شود در میان هنرمندان و در فضایی که در ظاهر و باطن قرار بوده آرامش، آزادی درونی شده و رهایی در آن باشد، دچار بسیاری از حسد ورزی‌ها، کوتاه بینی‌‌ها و کوتاه اندیشی‌ها و همان حسادت خانه براندازیم.
سپس با دعوت از صاحب‌خانه، رییس خانه هنرمندان ایران تریبون را به مجید رجبی معمار سپرد.
رجبی‌معمار: اگر قدرشناسی از بزرگان از فرهنگ جامعه‌ای کم شود باید فاتحه این خانه را خواند
رجبی‌معمار هم خوش آمد ویژه و پر طمطراق به فخرالدین فخرالدینی و همسرش گفت و تاکید کرد: این خانه، خانه‌ی شماست، خانه بزرگان است. اگر قدرشناسی از بزرگان از فرهنگ جامعه‌ای کم شود باید فاتحه این خانه را خواند. هرچند که حالا هم داریم برای جامعه خودمان می‌خوانیم.
رجبی معمار در ششمین سال حضورش در خانه هنرمندان، از مردم داری و حسن خلق فخرالدین فخرالدینی هم گفت.
ابراهیم حقیقی: چقدر خوش‌شانس بودم
ابراهیم حقیقی – هنرمند عکاس و طراح گرافیک و مدیر هنری – هم با اشاره به اینکه طولانی‌ترین دوستی و آشنایی را با فخرالدینی دارد؛ یادآوری کرد: از ده سالگی به واسطه پدرم که عکاسخانه داشت و مرا پیش دوستان و همکارانش می‌برد با فخرالدینی آشنا شدم؛ بعدها که دانشکده می‌رفتم گاهی از خیابان شاه‌رضای سابق به تخت جمشید سابق می‌رفتم تا مسیرم به آتلیه‌ی او بیافتد. ببینم آیا پشت ویترین عکس‌های فخرالدین عوض شده است یا نه. همان عکس‌های بزرگ سیاه و سفیدهای شاهکار.
او توضیح داد: آن سال‌ها ما عمدتا فقط در لاله‌زار عکس‌های پرسنلی، شناسنامه‌ای یا پاسپورتی می‌دیدیم و یا در آشنایان دیگر عکس‌های عروسی؛ با عکس شاخصِ فاخرِ بزرگان سرزمینمان فقط از طریق فخرالدینی می‌شد که آشنا شد و تعداد کمتری که آقای شفاعیه گرفته است. بعدها از طریق کتاب‌هاش و نقاشی‌هایش بیشتر آموختم؛ نورپردازی‌هایی که شاید به‌نظرتان ساده می‌آید.
ابراهیم حقیقی به حاضران گفت: چقدر خوش‌شانس بودم که در طول عمرم با او و بسیاری از بزرگان آشنا شدم زندگی و دوستی کردم بزرگانی که متاسفانه گویا در این ملک جایگزین پیدا نمی‌کنند؛ گویا جلو رشد متوقف شده است.
این مدیر هنری تصریح کرد: مثل همه اینها که که در کتاب اول او دیدید که هفتاد درصدشان از دست رفتند؛ شما بگویید چه کسانی جای آنها را می‌گیرد. دست این بزرگوار را می‌بوسم؛ امیدوارم که برای ما ماندگار باشند هم به عنوان یک هنرمند بزرگ هم از آن ارزشمندتر به عنوان یک انسان شریف که به اعتقاد من مهمتر از هنرمند بودن است.
محمد سریر: به این زودی جایگزین ندارد
محمد سریر هم از فخرالدینی‌ها گفت. از فرهاد و فخرالدین. توانمندی‌های فرهاد را برشمرد که در بیست – سی سال اخیر و در شرایطی که اهل موسیقی از روی دست هم می‌نوشتند ایده و اندیشه تازه محدود بود بی‌سابقه و بدیع بوده است.
او درباره فخرالدین هم گفت: در تمام یک‌صد سال گذشته کسان زیادی کار کردند و کمتر کسی برجستگی‌های کار فخرالدینی را دارد و به این زودی کسی در این حوزه نمی‌آید و جایگزین ندارد.
ما به آم‌های سطح بالا می‌گوییم اژدها
اما بلاخره فخرالدین فخرالدینی عصا زنان با ادای احترام به حاضران که در شرایط شیوع کرونا به تولدش آمده بودند روی سن رفت، از خانه هنرمندان ایران و رجبی معمار تشکر ابراز امیدواری کرد که این خانه همیشه برای هنرمندان باز بماند.
او صمیمانه حرف می‌زد. از صمدیان به عنوان مردی فعال و مفید برای جامعه هنری گفت و اضافه کرد: در آذربایجان ما به آدم‌های سطح بالا می‌گوییم «اژدها»؛ صمدیان اژدهاست. بهتر از صمدیان کسی را برای اطلاق این توصیف پیدا نکردم. اصطلاح دیگر برای بزرگی آدم‌ها نهنگ است. هنوز نهنگ را پیدا نکردم.
فخر عکاسی ایران افزود: درست است که نود ساله‌ام، اما از شما انرژی می‌گیرم. زندگی در طول نود سال کار ساده‌ای نیست، ولی من خوشحالم که خوب زندگی کردم. بازهم اگر بتوانم به کارم ادامه می‌دهم.
او از قدردانی همسرش غافل نش و گفت: تمام وقت‌هایی که من مشغول کار و سفر بودم، بچه‌ها را به خوبی و با عشق تربیت و بزرگ کرد. قلبا به او احترام می‌گذارم.
فخرالدینی علاوه بر اینها، از تقوی – نماینده ایلفورد در ایران- که برای هنر عکاسی آنالوگ زحمت کشیده قدرشناسی کرد.
چند ویدیو پخش شد. دو بخش از تصاویر مربوط به دو جلد از کتاب‌های او و تصاویر نقاشی‌هایش با موسیقی فرهاد فحرالدینی به نمایش در آمد و در پی آن پیام تبریک تولد تصویری فرهاد فخرالدینی برای برادرش روی پرده پخش شد.
زنده‌یاد اکبرعالمی: فخرالدین فخرالدینی در هیچ ظرفی جا نمی‌گیرد
در ویدیویی دیگر که برای مراسم تولد هشتادسالگی فخرالدینی برگزار شده بود، صحبت‌های زنده‌یاد اکبر عالمی هم از این هنرمند ماندگار پخش شد.
در این ویدئو عالمی می‌گفت: «فخرالدین فخرالدینی سرشار از انرژی کار می‌کند و الهام‌بخش جوانان و دانشجویان است که همواره کارهایش را می‌بینند و در دانشگاه‌ها زیر دست او قد می‌کشند و بالاتر می‌روند و به همین دلیل وقتی آنها را می‌بیند به من می‌گوید: زهی سعادت. لذا باید اینجا به او چند تبریک بگویم.
مهشید امینی، بانوی بزرگ این خانواده است که نقش خاص و بستری مناسب را برای فعالیت استادم در عرصه نقاشی و عکاسی فراهم کرد و به همین دلیل باید سر تعظیم به سوی فرو بیاوریم که فرزندانش نیز به همین اندازه درخشیدند.
فخرالدین فخرالدینی با نور نقاشی می‌کند. عکاس می‌تواند با ثبت عکس پرتره، به جای حرف زدن از نگاه آن شخصیت تشخیص دهد که چه کاره است و نام فخرالدین فخرالدینی به عنوان یک عکاس صاحب سبک در تاریخ هنر معاصر ثبت می‌شود.
دوستی فخرالدین فخرالدینی با جوزف کارش در رشد او در این عرصه تاثیر ویژه‌ای داشت و به همین دلیل تبار او دانشجویانی هستند که خود استاد شده‌اند و از این جهت فخرالدین فخرالدینی در هیچ ظرفی جا نمی‌گیرد. اما اگر شما یک لحظه به عدسی دوربین او نگاه کنید قطعا جاودان می‌مانید.»
مهشید امینی که دلنوشته‌ای برای همسرش – فخرالدین فخرالدینی- نگاشته بود برای حاضران خواند.
تندیس سرو خانه هنرمندان، تندیس ویژه تصویر سال همراه با لوح سپاس، به فخر عکاسی ایران اهدا شد. در متن لوح آمده بود: فخر هنر عکس و عکاسی ایران، عالی‌جناب فخرالدین فخرالدینی، به خود می‌بالیم که همزمان با سالروز نود سالگیتان که بیش از هفت دهه آن در ثبت تصاویری بی‌نظیر و مانا از چهره‌های ماندگار فرهنگ و هنر و ادب ایران طی شده است، با افتخار تندیس ویژه نوزدهمین جشن تصویر سال را تقدمتان کنیم.
هدایایی نیز از سوی ایلفورد و دوستان فخرالدینی در شامگاه تولد این هنرمند ماندگار به ایشان تقدیم شد.